19 Aralık 2008 Cuma

Derviş

Fakir bir derviş,talebe okutacak okulu olmayan bir arapça hocasına rast gelir.Hoca derslerini şehrin duvarına tebeşirle yazarak vermektedir.Derviş,hocaya kendisinin de okuma yazma öğrenip öğrenemiyeceğini sorar.Dervişin samimiyetinden etkilenen hoca ona ücretsiz ders vermeyi kabul eder.duvara tek bir çizgi cizer açıklar;''bu elif harfi,alfabenin ilk harfidir''der.Derviş başını eğer,hocaya teşekkür eder ve oradan uzaklaşır.İlk derste alfabenin en az yarısını öğretme adeti bulunan hoca çok şaşırır.bu eğitim uzun bir süreç olacak gibi görünmektedir.
Derviş ne ertesi gün ne de ertesi hafta gelir ve sonunda hoca onu tamamen unutur.Aylar sonra derviş gözleri gönül ışığıyla parlayarak gelir..Hocayı hararetle selamlar ve ikinci derse hazır olduğunu söyler.Hoca içinden''bu hızla alfabeyi asla bitiremiyecek'' diye düşünür,ama dervişe ''Tamam.şimdi ilk dersimizi tekrarlayalım.Elif harfini duvara yaz''der.

Derviş elif harfini yazar ve duvar yıkılır gider..
Kalp,nefs ve ruh

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorumlarınız için teşekkür ederim..