GÜNÜN ANEKDOTU

Zamanında Gül Ahmed Paşa adında bir vezir varmış.
Lakabı gül de olsa gülün inceliğinden, zarafetinden, netice olarak sanattan nasipsiz bu Paşa, konağında, bir gün ihtimal başka konaklara özendiği için, zarif adamlarla sohbet ediyormuş. Birileri bir şiirin güzelliğinden, mecaz ve teşbihlerinden, mazmunlarından, çok manalılığından dem vurmuşlar. Bir beyit üzerinde sözün bu kadar uzamasından canı sıkılan Paşa "Canım, çok manalı da ne demek, demiş, şair sözü yaş deriye benzer, nereye çeksen oraya uzar." Mecliste bulunan bir şairin de bu söz çok ağrına gitmiş ve altında kalmamayı kafasına koymuş.

Gel zaman, git zaman Paşa nasılsa sevabına bir çeşme yaptıracak olmuş. Adet olduğu için de çeşmeye manzum bir tarih kitabesi gerekmiş. Birçok şair arasından, o talihsiz sohbetten beri fırsat bekleyen şairin yazdığı manzume uygun bulunmuş. Şairin de tavsiyesiyle manzume talik bir hatla çeşmenin taşına hakkedilmiş. Paşa'nın çok hoşuna giden şu son mısraı imiş:
"Gel Gül Ahmed çeşmesinden iç gülab-asa suyu."

Yani "Gel, Gül Ahmed çeşmesinden gül suyu gibi sudan iç."
Çeşme tamamlanmış, merasimle açılmıs. Bir taraftan lülelerinden şerbet akıtılıyor, bir yandan meraklıları kitabesinin önüne yığılmış, okuyorlar. Avam-ı nasdan birkaç kişi kelimeleri hecelemeye çalışıyor. Paşa da büyük bir zevkle, etrafında birkaç dostu ve şair de bulunduğu halde, büyük bir zevkle seyretmeye ve dinlemeye koyulmuş. Yazı talik (hat sanatında bir yazı türü) olduğu için harekeleri olmayan ibareleri farklı okuyan halktan bazı kişilerin ağzından şu kelimeler dökülüyormuş:

"Gel Kel Ahmed çeşmesinden iç gilab-asa suyu."
Yani "Kel Ahmed'in çeşmesinden killi, çamurlu suyu iç."
Başka biri "kilâb-asa suyu" yani “köpek suyu” diye okurmuş.
Yaptırdığı hayırdan ve hakkındaki medihkar mısralardan tam keyif duymaya hazırlanan Paşa'nın fena halde canı sıkılmış, yanında duran şaire "Bre ne halt etmişsin" diyecek olmuş.
Fırsatı bekleyen şair de taşı gediğine koymuş:

"Aman efendimiz, ben size takdim ettiğim şiiri okumuştum, biliyorsunuz ki böyle değildi. Fakat ne yapalım ki şair sözü yaş deriye benzer, nereye çekseniz o tarafa uzar." [Bir gazeteden alıntı]